Post met een pakje
Vroeger had je kettingbrieven. Die waren leuk, want dan kon je mensen choqueren door de ketting te verbreken. "Niet doen man, lees dan wat er gebeurt als je de brief niet aan 10 mensen doorstuurt!" Altijd iets vreselijks, maar dat lachten we natuurlijk weg.
Tegenwoordig worden kettingbrieven verstuurd via e-mail en is de dreiging van een dodelijk ongeluk vervangen door een virus-waarschuwing. Stuur dit mailtje door aan iedereen die je kent. Dit is een officieel bericht van McAfee en IBM. Pas op, het virus molesteert je computer en kan zelfs je monitor opblazen.
Vorig jaar kwam er een nieuwe trend uit Amerika overwaaien: de poederbrieven. Bij de eerste was het schrikken natuurlijk, maar na de vijftiende begon het wel te wennen. Persoonlijk heb ik al ruim een jaar geen waspoeder meer hoeven kopen, dus uiteindelijk heeft het ook nog wat opgeleverd.
Sinds De Moord is er een nieuwe rage ontstaan: de kogelbrief. In het begin was het nog best bijzonder als je zo'n brief kreeg. Ik kan me voorstellen dat het ook echt wel schrikken was voor de geadresseerde. Je krijgt niet iedere dag kogels gratis thuisbezorgd, dus je reageert daar wat argwanend op.
Alle politici hebben inmiddels een imposante kogelverzameling opgebouwd (het schijnt dat ze in de pauze op het Binnenhof ook aan het ruilen waren geslagen, maar dat heeft Balkenende verboden; van ruilen komt immers huilen), dus is nu de voetbalwereld aan de beurt; verschillende trainers en bestuurders hebben al kogels ontvangen. KNVB-directeur Henk Kesler is het nieuwste slachtoffer. Hij reageert gelukkig laconiek. Het wordt ook beetje lastig nu zo'n beetje iedereen die iets met voetballen te maken heeft een kogelbrief heeft gekregen, want ze kunnen niet allemáál verliezen natuurlijk.
Al met al is het een trieste zaak. Ik hoop dat iedereen snel weer een beetje normaal gaat doen, want op deze manier is er ook geen gein meer aan.
